Opera Rara 2021, „Cassandra & Vanitas & Just „- fotorelacja

Prawie trzysta lat dzielące te trzy utwory niweluje wspólna opowieść dziejąca się w przestrzeni krakowskiej Cricoteki. Opowieść o wojnie i pożodze, o nicości, pustce i śmierci oraz o miłości i tęsknocie. O melancholii i wspólnocie. Najpierw Cassandra Marcella: barokowa kantata (na alt i basso continuo) oparta w warstwie fabularnej na wyimkach z Iliady Homera oraz dramatów Eurypidesa, streszczająca w krótkich obrazach wątki wojny trojańskiej. Dalej Vanitas Sciarrina: zanurzony w czystym pięknie muzyki ciszy i wybuchu mówiący o znikomości, przemijaniu, nicości. Wreszcie Just Langa: chóralna pieśń oparta na wybranych słowach z biblijnej Pieśni nad pieśniami, mówiąca o różnicy między ty i ja łączącym się w akcie miłosnym. Dwa lata temu pisałem, że po wojnach toczonych przez mężczyzn i w imię męskich spraw, i po niewysłuchaniu kobiecych ostrzeżeń, przychodzi czas na złożenie tego okaleczonego świata przez pierwiastek tylko żeński. Dziś żeńskość, kobiecość znaczy jeszcze mocniej. Cassandra, Kobieta, One. (materiały organizatora)