Trombone Shorty & Orleans Avenue – koncert w Warszawie

Urodzony w Nowym Orleanie Troy Andrews, który w świecie muzyki znany jest jako Trombone Shorty, już w bardzo młodym wieku miał na koncie osiągnięcia, jakie marzą się wielu jego starszym kolegom po fachu. Współpracował, chociażby z Markiem Ronsonem, Cee-Lo Greenem, LeAnn Rimes, Zac Brown Band, Madonną, Macklemorem, czy Jeffem Beckiem. Pojawił się w słynnych amerykańskich programach telewizyjnych (m.in. u Jaya Leno, Davida Lettermana), serialach, a także zagrał w przerwie meczu gwiazd NBA.

Wielka od lat postać nowoorleańskiego jazzu pojawiła się na świecie 2 stycznia 1986 roku. Jest równie świetnym puzonistą, co trębaczem. Pochodzi z dzielnicy Tremé, więc nie dziwi fakt, że już jako dorosły i ukształtowany artysta został zaproszony do udziału w tak właśnie zatytułowanym serialu autorstwa Davida Simona (m.in. „The Wire”). Muzyka była mu pisana. Już jako czterolatek stał na scenie u boku Bo Diddleya podczas New Orleans Jazz & Heritage Festival. Dwa lata później stał już na czele zespołu, biorącego udział w paradach. Będąc nastolatkiem, wchodził w skład The Stooges Brass Band. Swój ogromny talent szlifował w szkole The New Orleans Center For Creative Arts (NOCCA).

Pierwszym z wielkich, który zaprosił go do współpracy, był Lenny Kravitz. Gdy nie koncertował po świecie, Trombone Shorty aktywnie uczestniczył w życiu muzycznym Nowego Orleanu. Kiedy miasto zostało zniszczone przez huragan Katrina, muzyk wszedł w skład New Orleans Social Club, aby nagrać album, z którego dochód został przeznaczony na pomoc ofiarom żywiołu. W 2006 roku wystąpił na scenie z U2 i Green Day w Nowym Orleanie podczas show przed meczem futbolu amerykańskiego. Rok później magazyn „Offbeat” z Nowego Orleanu nagrodził Trombone’a Shorty’ego tytułem „Wykonawcy roku”.

Trombone Shorty jest oczywiście nie tylko sidemanem, lecz również bandleaderem, nagrywającym na własny rachunek od 2002 roku, a od 2009 roku koncertującym pod szyldem Trombone Shorty & Orleans Avenue. Ostatnie studyjne dokonanie nowoorleańskiego muzyka to pochodzący z 2017 roku album „Parking Lot Symphony”. Płytę otwiera kompozycja „Laveau Dirge No. 1”, kwintesencja piękna soulu z Nowego Orleanu, poświęcona słynnej kapłance voodoo. Wraz z towarzyszącymi muzykami Trombone Shorty skacze na płycie z gatunku na gatunek, czerpiąc również z bluesa, funku, hip-hopu, popu. Jak mówi: „Muzyka przynosi jedność”.

Album wyprodukował nominowany do Grammy producent Chris Seefried (Andra Day, Fitz And The Tantrums), a wśród współpracowników pojawili się członkowie Edward Sharpe & The Magnetic Zeros, The Meters, Better Than Ezra, Dumpstaphunk. Najpierw Trombone Shortz pracował przez dwa tygodnie w swoim domowym studiu, a potem musiał wyruszyć w drogę i to, co nagrał, przeleżało na twardym dysku przez rok z okładem.

Po powrocie kompozycje zostały zarejestrowane z pełnym składem. W zestawie znalazł się napisany przez legendę sceny nowoorleańskiej Allena Toussainta utwór „Here Comes The Girls” oraz kompozycja The Meters „It Ain’t No Use”, w której gościnnie pojawia się gitarzysta zespołu Leo Nocentelli. W napisaniu „Familiar” wspomógł go Aloe Blacc. Są na płycie momenty wzruszające, jak instrumentalny „Tripped Out Slim”, zainspirowany śmiercią przyjaciela rodziny, który miał właśnie taką ksywkę. Ślady popu znajdziemy w „Where It At?”, który napisał znany z Better Than Ezra Kevin Griffin.