Koncert finałowy Międzynarodowego Festiwalu Duetów Fortepainowych DUETTISSIMO

8 maja 2022 roku w sali Filharmonii Krakowskiej odbył się Koncert Finałowy Międzynarodowego Festiwalu Duetów Fortepianowych DUETTISIMO. Usłyszeliśmy kompozycję czeskich autorów, Koncert na dwa foortepiany Bohuslava Martinů i Antonína Dvořáka, IX Symfonię e-moll op. 95 Z Nowego Świata. Zagrała Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, pod kierownictwem czeskiego dyrygenta Tomáša Braunera.

Neoklasycystyczny koncert na dwa fortepiany Bohuslava Martinů był pierwszym tego wieczoru. Bardzo trudno odnieść mi się do samej kompozycji, którą słuchałem po raz pierwszy, bardzo zróżnicowany stylistycznie o dziwnej energetyce. Ale … dający gigantyczne pole do popisu dla pianistów.

Skorzystało z tego Silver Garburg Piano Duo, czyli Sivan Silver i jej partner Gil Garburg, gwiazy tego koncertu. To chyba najbardziej znany i uznawany w muzycznym świecie duet fortepianowy. Występowali w Carnegie Hall, Lincoln Center, Vienna Musikverein, Salzburg Festspielhaus, Sydney Opera House i Berlińskiej Filharmonii; zorganizowali się w około 70 krajach na pięciu kontynentach, regularnie współpracują z Filharmonią Izraelską, Filharmonią Petersburską, Melbourne Symphony i Deutsche Kammerphilharmonie. Publiczność mogła podziwiać ich kunszt pianistyczny i fenomenalne zgranie.

Po przerwie usłyszeliśmy , IX Symfonię e-moll op. 95 Z Nowego Świata i Antonína Dvořáka. Teraz będą moje bardzo osobiste refleksje, albowiem ta kompozycja miała bardzo duży wpływ na kształtowanie mojej estetyki muzycznej.

Otóż, mamy lata 70-te ubiegłego wieku. Ja mam lat „naście” i posiadam w swojej kolekcji płyt długogrających (winylowych, bo innych jeszcze nie ma) … wszystkie symfonie Ludviga van Bethovena. Słucham też Bacha i Mozarta i oczywiście Viwaldiego. Jako nastolatek jestem również zafascynowany jazzem, big-bitem i generalnie … wszystkim co gra i śpiewa.

Jednak, „do muzyki poważnej podchodzę bardzo poważnie”. I nagle pojawia się symfonia „Z Nowego Świata”, która dla mnie jest odkrywaniem Nowego Świata – muzycznego.
Tu muszę przypomnieć młodszym czytelnikom, że w latach 70-tych XX wieku, nie ma jeszcze internetu a co za tym idzie YouTuba i serwisów streamingowych. Muzyki poważnej słucha się w radiu, z płyt winylowych, których dostępność jest różna. Mieszkam wtedy w Gliwicach, na koncerty jeżdżę do Katowic do NOSPRu, bywam również w Operze Bytomskiej, która wtedy przeżywa rozkwit. Odwiedzam też Kraków, ale po to, aby słuchać jazzu.

Dzisiaj trudno w to uwierzyć, ale dla młodzieńca słuchającego muzyki poważnej w jej bardzo klasycznej stylistyce, IX Symfonia e-moll op. 95 Z Nowego Świata Antonína Dvořáka była objawieniem. Muzykę odbieram bardzo emocjonalnie i właśnie ta kompozycja, bardzo poruszyła moje emocje. Ta kompozycja zajmuje do dziś jedno z głównych miejsc w mojej prywatnej liście przebojów muzyki poważnej. Cały czas staram się być na wykonaniach tego dzieła, choć – nie dzieje się to często. Mam również kilka wykonań płytowych.

Przyznam, że ostatni raz dzieło to słuchałem kilka lat temu. Zastanawiałem się, jaki będzie mój odbiór wykonania Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Muszę szczerze przyznać, że nie spodziewałem się takiej reakcji. Moje wrażenia były podobne do tych, jakich doznałem ponad 40 lat temu. Utwór został wykonany B-R-A-W-U-R-O-W-O … W moim odczuciu, IX Symfonia e-moll op. 95 Z Nowego, jest przepojona energią i jest bardzo ilustracyjna, co u wrażliwego odbiorcy powoduje niesamowite doznania.

Utworu tego słucham zwykle z płyt CD w wykonaniu najlepszych orkiestr. To wspaniałe wykonania, ale brakuje im tego co usłyszeliśmy na koncercie akademickim. To wykonanie było niezwykle dynamiczne. Tak mogli zagrać tylko młodzi ludzie, z niezwykłą świeżością i radością. Duża w tym zasługa dyrygenta, który pewnie poprowadził młodą orkiestrę. Tomáš Brauner to wyjątkowa postać. Pierwszy dyrygent i dyrektor artystyczny Praskiej Orkiestry Symfonicznej. Współpracuje z czołowymi europejskimi orkiestrami.

Wielokrotnie, pisząc o koncertach akademickich podkreślam, że to wyjątkowe wydarzenia. Młodość i pasja studentów w połączeniu z zaangażowaniem wykładowców sprawia, że oprócz doznań artystycznych, możemy odczuć jaką radość sprawia tworzenie muzyki – która to radość, bardzo często udziela się publiczności. Tak też było na tym koncercie. To wykonanie na długo pozostanie w mojej pamięci.

I Międzynarodowy Festiwal Duetów Fortepianowych DUETTISIMO. Organizowany przez Katedrę Kameralistyki we współpracy z Katedrą Teorii i Interpretacji Dzieła Muzycznego Akademii Muzycznej w Krakowie festiwal, uznawany jest za wyjątkowe wydarzenie o randze międzynarodowej, które skupia się na tej konkretnie formacji kameralnej, jaką jest duet fortepianowy. W ramach festiwalu, odbywa się konferencja naukowa, w której udział biorą przedstawiciele środowisk kulturalnych, naukowcy – muzykolodzy i praktycy oraz kadra kierownicza najważniejszych instytucji muzycznych w Polsce.

Laureaci I Międzynarodowego Konkursu Duetów Fortepianowych otrzymają nie tylko nagrody pieniężne, ale jak podkreśla dyrektor artystyczny festiwalu „Duettissimo!” i przewodniczący jury konkursu, dr hab. Bartłomiej Kominek, spodziewać się mogą również interesujących propozycji koncertowych z najważniejszych ośrodków muzycznych świata.

Laureaci Pierwszego Międzynarodowego Konkuru Duetów Fortepianowych DUETTISSIMO, Kraków 2022:

I miejsce: Rozalia Kierc, Maria Moliszewska
II miejsce: Tereza Kalabova, Johannes Gugg
III miejsce: Anna Wielgus-Nowak, Grzegorz Nowak
IV miejsce: Maite Leon Ruiz, Anton Dolgov Vikulov

// w publikacji wykorzystano informacje prasową Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, oraz materiały ze strony internetowej: http://silvergarburg.com/