Kantata Polska Piotra Rubika i Zbigniewa Książka – relacja z premiery

11 października w Centrum Kongresowym ICE odbyła się muzyczna premiera tej jesieni. Piotr Rubik, chcąc zaakcentować swój artystyczny wkład w obchody stulecia niepodległości, stworzył we współpracy ze Zbigniewem Książkiem Kantatę Polską, która została zaprezentowana dokładnie miesiąc przed świętem niepodległości.

Kantata Polska nie jest pierwszym owocem współpracy Rubika i Książka. Po pokrytych diamentem płytach Tu es petrus i Psałterz Wrześniowy, w 2007 roku artyści ponownie połączyli swoje siły pisząc kantatę Zakochani w Krakowie z okazji 750-lecia lokacji miasta Krakowa. W 2011 roku stworzyli album Opisanie świata.

Kantata nie jest typowym dziełem, które przedstawia po kolei historię Polski i jej najważniejsze postacie. Autorzy skupili się przede wszystkim na emocjach i stworzyli pełną miłości oraz wdzięku opowieść o tym, jakim jesteśmy narodem. Ku zdziwieniu wielu osób, dzieło nie niesie ze sobą wyłącznie powagi, ale przede wszystkim wiele radości i zabawy. Autorzy podkreślali, że ich nadrzędnym celem jest pozytywny przekaz.

Odpowiadający za warstwę liryczną Zbigniew Książek przedstawił tak ważne pojęcia, jak ojczyzna, wolność, czy naród za pomocą niezwykle rytmicznych tekstów. Zaczął od najtrudniejszego momentu w historii Polski, czyli zaborów, aby na końcu ukazać niepodległy kraj i wielkie nadzieje na coraz lepszą przyszłość. Kanwą utworów były listy miłosne, nie dziwi zatem fakt, że niemal każdy z nich eksponował miłość zarówno do ojczyzny, jak i drugiego człowieka. Ważnymi elementami okazały się także cytaty z pieśni ludowych, na podstawie których dopisane zostały fragmenty dotyczące polskiej współczesności. Nie bez powodu teksty nawiązywały do tego, co typowo polskie – charakterystycznego krajobrazu oraz tradycji związanych ze świętami.
Ważnym punktem koncertu była interpretacja fragmentów listów przywódców do żon oraz przyjaciółek. Narrator Jakub Wieczorek wcielił się w głównych bohaterów lat 20-tych XX wieku, m.in. w Józefa Piłsudskiego, Ignacego Paderewskiego, Romana Dmowskiego oraz Ignacego Mościckiego.

Rubik zaprosił do współpracy Orkiestrę Filharmonii Dolnośląskiej z Jeleniej Góry oraz Wrocławski Chór Akademicki pod kierownictwem Alana Urbanka. Na scenie zaprezentowało się sześcioro wokalistów: Zofia Nowakowska, Marta Moszczyńska, Olivia Wieczorek, Michał Gasz, Grzegorz Wilk oraz Marcin Januszkiewicz.
Autor warstwy muzycznej zadbał o to, aby występ był dynamiczny a repertuar zróżnicowany. Paleta zaprezentowanych dźwięków okazała się bardzo szeroka i niejednokrotnie mogła nawet zaskakiwać. Cały materiał charakteryzował się dużą rozpiętością stylistyczną i z pewnością zaspokoił oczekiwania nawet najbardziej wybrednego słuchacza. Współpraca orkiestry, chóru i solistów złożyła się na masywne brzmienie. Dla uzyskania takiego efektu użyto całego wachlarza dźwięków, które razem prezentowały się urzekająco.

Artyści za pomocą dźwięków i słów potwierdzili, że wciąż ważne są dla nas wartości, które pielęgnuje się od wieków. Miłość i rodzina – to jest nasza ojczyzna. Spojrzenie na nasz kraj przez pryzmat uczuć pokazuje, że niepodległość to nie tylko wyzwolenie spod zaborów. Świat ciągle udowadnia, jak łatwo można nas zmanipulować. Taki koncert to doskonała chwila oddechu, żeby odpocząć od polityki i podziałów.

Bez wątpienia byliśmy świadkami jednej z ciekawszych muzycznych inicjatyw. Występ spotkał się z bardzo ciepłym odbiorem. Choć od zakończenia koncertu i bisów minęło już kilka minut, cała publiczność nadal biła brawa na stojąco. To nie było wydarzenie, po którym ma się niedosyt. Chyba każdy, kto opuszczał salę koncertową, był w pełni zaspokojony zarówno pod względem estetycznym, jaki i emocjonalnym.