Karłowicz – o miłości do muzyki i górskich szczytów, książka Anny Woźniakowskiej

Tęsknota, miłość i śmierć. „Karłowicz” Anny Woźniakowskiej to wciągająca opowieść o kompozytorze, który zakochał się w Tatrach, pragnąc „stać się cząstką tego nieogarnionego świata”. To opowieść przerwana nagle i niespodziewanie, ukazująca piękno i ulotność ludzkiego życia. Książka o autorze „Odwiecznych pieśni” właśnie dołączyła do bestsellerowej serii Małe Monografie.

Mieczysław Karłowicz to nie tylko jeden z najwybitniejszych polskich symfoników, ale i postać wielowymiarowa, tajemnicza, nietuzinkowa. Jednocześnie późny romantyk i pozytywista, introwertyk i aktywny działacz społeczny, wrażliwy skrzypek i odważny taternik wytyczający nowe szlaki górskie. To człowiek o wielu pasjach – jeden z pierwszych narciarzy wędrujących po Tatrach, współtwórca TOPR-u, fotografik, literat, publicysta… Jeździł na wrotkach, najmodniejszym wówczas rowerze (model o kołach równej wielkości), a nawet… samochodem!

Choć dorobek kompozytorski Karłowicza nie jest liczny, to bez wątpienia jest on unikatowy na tle światowej literatury muzycznej. Pełne rozmachu frazy, dźwięki przepełnione tęsknotą, charakterystyczny język muzyczny – twórczość Karłowicza to niekwestionowany amalgamat olbrzymiej wyobraźni i nieokiełznanych emocji, które rezonują z najgłębszymi zakamarkami duszy odbiorcy.

Anna Woźniakowska pisze o autorze poematów symfonicznych z dużą dozą empatii. Kreśli obraz człowieka z krwi i kości – zmagającego się z przeciwnościami losu, nękanego chorobami – człowieka, z którym z łatwością można się utożsamiać. Niewielka objętość, lekkie pióro oraz barwne anegdoty sprawiają, że książka absorbuje i pochłania czytelnika bez reszty. Autorka dba przy tym o klarowność i przystępność terminów muzycznych, czyniąc „Karłowicza” lekturą dla każdego.

Nawet bliscy znajomi Karłowicza, obserwując jego sposób życia i pracy, nie mogli wyjść z zadziwienia, jak potrafił łączyć codzienną olbrzymią samokontrolę, także emocjonalną, ze spontanicznością i swobodą konieczną w procesie twórczym. Jak człowiek zawsze opanowany, mówiący wolno, z namysłem, swą poważną, zamyśloną fizjonomią przypominający uczonego, a nie artystę, potrafi pisać muzykę przesyconą emocją. Tych znajomych nie było wielu, bo Karłowicz nie marnotrawił czasu na ożywione życie towarzyskie. Fragment książki

O autorce:

Anna Woźniakowska – absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie (teoretyczka muzyki), wieloletnia kierowniczka Redakcji Muzycznej i Redakcji Programów Artystycznych Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie. Była stałą recenzentką muzyczną „Echa Krakowa”, „Dziennika Polskiego” i „Ruchu Muzycznego”, współzałożycielką i redaktorką „Miesiąca w Krakowie”. Obecnie pisze do czasopism „Kraków i Świat” oraz „Nowe Książki”, a także na portalu www.annaomuzyce.pl. Jest autorką haseł w Encyklopedii Muzycznej PWM i Encyklopedii Krakowa PWN oraz dziewięciu książek, m.in. wydanych przez PWM rozmów z kompozytorami: Markiem Stachowskim – Trzeba umieć marzyć (2005) i Adamem Walacinskim – Rzeki płyną różnymi korytami (2008) oraz Kraków zasługuje na operę (2014), Od Heleny Łazarskiej do Małgorzaty Walewskiej (2017) i 75 lat Filharmonii Krakowskiej (2020).

Więcej informacji: WWW PWM, FACEBOOK, INSTAGRAM, TWITTER

// źródło: materiały prasowe Polskiego Wydawnictwa Muzycznego