Być jak Coco Chanel – Szwaczka Teatru Nomina Rosae

Ach, co to były za czasy! Któż z nas (zwłaszcza pań) nie chciałby się chociaż na chwilkę przenieść do mody lat 20stych? Do pięknych kreacji z frędzlami, cekinami, do długich sznur pereł, czarnych rękawiczek do łokci i obowiązkowego papierosa w długiej lufce? W sobotę będziemy mieli taką okazję z Teatrem Nomina Rosae i ich spektaklem Szwaczka.

O produkcjach nowosądeckiego Teatru Nomina Rosae pisałam na Teatralnym Muzycznym Krakowie już wielokrotnie. Również tym razem mam przyjemność zaprosić miłośników teatru na kostiumowy spektakl w wykonaniu tegoż teatru.

Etiuda filmowa Szwaczka będzie miała premierę w sobotę, 19.12.2020 roku o godzinie 18 na kanale YouTube Teatru Nomina Rosae.

Już same zdjęcia z produkcji spektaklu świadczą jak niezwykle klimatycznym i wyjątkowo eleganckim wydarzeniem będzie ta etiuda. Akcja spektaklu dzieje się bowiem w 1923 roku, kiedy to moda, zwłaszcza salonowa, była wyjątkowo elegancka i zmysłowa. Znajdujemy się w małomiasteczkowym ubogim warsztacie krawieckim, w którym młoda szwaczka szyje i marzy o lepszej przyszłości, co może nam przypominać historię sławnej projektantki mody Coco Chanel. Pewnej nocy do jej pracowni trafia nieoczekiwany gość.

Na delikatnie zasugerowanym tle epoki przesiąkniętym atmosferą okresu międzywojennego toczy się opowieść o marzeniach, miłości, życiowych wyzwaniach i modzie. Moda jest tu motywem przewodnim, który prowadzi nas przez historię młodej, ambitnej kobiety walczącej o pozycję w świecie zdominowanym w każdej dziedzinie przez mężczyzn.

Spektaklowi dodatkowego magnetyzmu przydaje muzyka skomponowana przez Pawła Pierzchałę z piosenkami w wykonaniu Urszuli Makosz. W główną rolę wcieliła się młoda adeptka szkoły aktorskiej Sara Kociołek. Etiudę reżyserował Łukasz Fijał, któremu miałam okazję zadać kilka pytań.

Anna-Maria Tryba, Muzyczny Kraków: Poza reżyserią na PWST w Krakowie, skończyłeś również historię na UJ. Czy szczególnie bliska jest Ci estetyka lat 20stych, czy może tło historyczne tego okresu, skoro zdecydowałeś się na reżyserię tego spektaklu?

Łukasz Fijał: Lata ’20 to niezwykle barwny okres pod każdym względem. Lubię ukazywać losy ludzi na tle dynamiki dziejów, taki też był nasz poprzedni spektakl z Nomina Rosae- Pod wspólnym niebem, i taka jest nasza Szwaczka. Biedna utalentowana projektantka ubrań robi zawrotną karierę w stolicy. Dzieje się to w wyniku wsparcia hrabiego, który się w niej zakochuje. Nadchodzi wielki kryzys, hrabia bankrutuje, a nasza projektantka nadal jest na szczycie, bo „umie sprzedać modę na kryzys”. Muzyka, hazard, alkohol, romans, sztuka, kryzys, moda, wszystko to przenika się w naszej etiudzie filmowej niczym barwy i tkaniny podczas pokazu mody.

Muzyka, hazard, alkohol, romans, sztuka, kryzys, moda, wszystko to przenika się w naszej etiudzie filmowej niczym barwy i tkaniny podczas pokazu mody.

Anna-Maria Tryba, Muzyczny Kraków: Czy faktycznie można porównać historię głównej bohaterki do historii francuskiej projektantki Coco Chanel, która również wywodziła się z nizin społecznych, zaczynała „od zera”, aż zrewolucjonizowała całkowicie świat mody? Tworząc tę postać wzorowaliście się na Chanel?

Łukasz Fijał: Tak, Maria pisząc scenariusz i tworząc postać naszej Szwaczki wzorowała się na historii Chanel. Cała nasza etiuda jest jednak tak skonstruowana, że mogłaby się dziać w każdym kraju Europy lub w USA. Dynamiczna kariera w pełnych niepokoju czasach.

Anna-Maria Tryba, Muzyczny Kraków: Co według Ciebie jest największą zaletą tej produkcji, co może być nowością i zaskoczeniem dla widzów?

Łukasz Fijał: Kostiumy, muzyka i zdjęcia. Staraliśmy się stworzyć mini-musical, który jest dynamiczny i działa na wszystkie zmysły. Praca była wymagająca i zmuszała do kreatywności, jak zawsze, kiedy ma się ograniczone środki i czas, a chcemy stworzyć coś ciekawego. Zaletą tej produkcji jest to, że będzie ogólnie dostępna na Youtube, zatem z pewnością zobaczy ją więcej osób, niż moglibyśmy przyjąć w teatrze. Zatem zapraszamy na Szwaczkę od 19 grudnia.

Anna-Maria Tryba, Muzyczny Kraków: Dziękuję za rozmowę!

Wszyscy twórcy spektaklu:

Scenariusz: Maria Molenda i Łukasz Fijał

Teksty piosenek: Maria Molenda.

Występują: Sara Kociołek i Krzysztof Pomietło oraz Anna Bernady, Julia Kudlik, Marcin Mróz, Katarzyna Rasiewicz, Katarzyna Seratowicz, Józef Więcławek, Maja Zawada.
Wokal: Urszula Makosz. Fortepian: Paweł Pierzchała. Akordeon: Oleg Dyyak
Zdjęcia i montaż: Dominik Tymczyszyn, Jakub Szydłowski
Dźwięk: Wojciech Fularz
Scenografia: Natalia Paczkowska
Kostiumy: Maria Molenda, ,Atelier NominaRosae, krawiectwo: Elżbieta Mężyk, Anna Bernady.
Choreografia: Maja Zawada
Charakteryzacja: Anna Warot, Julia Nowak
Zdjęcia Arbresha Goranci
Koordynacja: Anna Bernady

Film powstał w ramach programu „Labirynt Historii” realizowanego od 15 lat w Nowym Sączu przez Fundację Nomina Rosae i Małopolskie Centrum Kultury SOKÓŁ.