No i znowu lato jest. Nieśpieszne. Trochę duszne. Trochę za krótkie. Wieczory letnie to mają do siebie, że coś pulsuje w powietrzu i spokoju nie daje; czegoś nowego się człowiekowi chce, coś dokądś człowieka gna. Nas akurat poniosło do Kazimierza…
Skaranie boskie z tym kinem. Bo wciąga. Obejrzy człowiek coś, co przejdzie dreszczem po plecach i przepadł – będzie liczył, że to się wcześniej czy później powtórzy. Pewnie dlatego tak uparcie chodzę do kina. Jedno z moich ulubionych: współczesne freski…
Lubię małe koncerty, niewielkie kluby, lubię mieć ulubiony stolik i gdy Pan za barem wie, kto i co zwykł zamawiać lubię też. Spotykanie artystów nos w nos również lubię: żadnych kolejek i akrobacji parkingowych, żadnego zadęcia, żadnego niepotrzebnego blichtru, nic…
Połowa października to czas zmiennej aury, a nawet śniegu, czas chorych zatok i definitywnego chowania ogrodowych mebli do garażu. To też nowy sezon koncertowy, a rok z piątką na końcu oznacza Konkurs Chopinowski. Na szczęście, mimo niekorzystnego zestawienia czynników ze…
Chodzą po mieście i wypatrują miejsc, gdzie by można wystąpić ze spektaklem. Pofabryczna hala. Kameralna scena niezależnego teatru. Świetnie. To są miejsca z potencjałem. W głowach: muzyka, taneczne kombinacje i Pina Bausch. Dla przeciętnego widza: ekspresyjni, choć nieoczywiści. Dla widza…
